Website translated by google translator. May contain linguistic errors.
Website translated by google translator. May contain linguistic errors.
Discursive Geometry - DEFINITION
Geometria Dyskursywna – DEFINICJA
Discursive Geometry is a trend in contemporary geometric art, the feature of which is the ability to enter into discourses other than its own.
The creator of Discursive Geometry is Mark Starel (aka prof. Wiesław Łuczaj), who in 2011 initiated a new path in the development of geometric art towards a strong emphasis on the discursive layer of works, breaking with the postulate of seeking universal principles, and focusing on art with clear references to everyday reality.
The genesis of the trend should be seen in the work of Mark Starel, especially in the concept of statistical art implemented since 1999 and the concept of statistical reality introduced by him in 2007, as well as in the works of Rita Ernst (Switzerland), Josef Linschinger (Austria), Gerhard Hotter (Germany) and Jean-François Dubreuil (France).
The name Discursive Geometry refers to the diagnosis of artistic practices in the field of geometric abstraction made by prof. Grzegorz Sztabiński, who in 2011 pointed to the need to supplement the main areas of art expressed in the language of geometry: concrete art and art as philosophy, with geometry in discourse. Sztabiński applied the concept of geometry in discourse not only to art but also to discourses in the humanities, mainly in philosophy. In 2015, he described the art of the Discursive Geometry trend as interdiscursive tendencies on the border of many discourses.
From 2011, Mark Starel organized several international exhibitions, juxtaposing or contrasting discursive geometry with concrete art, including:
In 2012-2015, Mark Starel gathered a group of PhD students from the Institute of Fine Arts of the Jan Kochanowski University in Kielce, incl.:
whom he included in joint projects. This group has been extended to include professors and graduates of various academic centers in Poland, such as:
and foreign artists listed below.
Since 2015, he has been organizing cyclical conferences under the common title "Geometry in discourse - discourse in geometry ”, devoted to new trends in the field of art expressed in the language of geometry and the recognition of the challenges that current social, cultural, technological and artistic changes bring to this art. So far, four conferences have been held, including:
Initially, Discursive Geometry developed as a European movement. However, the artistic and curatorial activity of Mark Starel gradually contributed to an increase in the range of influence of his idea of the discursiveness of geometric art. Artists working in the spirit of Discursive Geometry have been "discovered" in various parts of the world, which allows him to conduct artistic projects on a global scale.
The following classification of the activity areas of artists from the circle of Discursive Geometry results directly from their original statements and many years of achievements. These areas are part of the current social, humanities and science discourses. The presented list of artists is open; many of them are involved in more than one subject area listed below:
An international group of artists working within Discursive Geometry does not formulate a common program. The impulse for group appearances is the convergence of previous creative experiences, situated both on the boundaries of Discursive Geometry and the tradition of concrete, constructivist art, hard edge, minimal art, op-art, non-objective art, and other geometric tendencies, as well as at the interface between art and design, in the areas of mapping and data visualization.
Geometria Dyskursywna (ang. Discursive Geometry) jest nurtem we współczesnej sztuce geometrycznej, którego cechą jest umiejętność wchodzenia w inne dyskursy niż tylko własny.
Twórcą Geometrii Dyskursywnej jest prof. Wiesław Łuczaj (vel Mark Starel), który w 2011 roku zainicjował nową ścieżkę rozwoju sztuki geometrycznej w stronę silnego zaakcentowania warstwy dyskursywnej dzieł, zerwania z postulatem poszukiwania zasad uniwersalnych, i postawienia na sztukę z wyraźnymi referencjami do codziennej rzeczywistości.
Genezy nurtu należy upatrywać w twórczości prof. W. Łuczaja, a zwłaszcza w realizowanej od 1999 roku koncepcji sztuki statystycznej i wprowadzonego przez niego w 2007 r. pojęcia rzeczywistości statystycznej, jak i w twórczości Rity Ernst (Szwajcaria), Josefa Linschingera (Austria), Gerharda Hottera (Niemcy) i Jean-François Dubreuila (Francja).
Nazwa Geometria Dyskursywna nawiązuje do diagnozy praktyk artystycznych w obszarze abstrakcji geometrycznej dokonanej przez prof. Grzegorza Sztabińskiego, który w 2011 roku wskazał na konieczność uzupełnienia głównych obszarów sztuki wyrażanej językiem geometrii: sztuki konkretnej i sztuki jako filozofii, o geometrię w dyskursie. Sztabiński odnosił pojęcie geometrii w dyskursie nie tylko do sztuki ale także do dyskursów w naukach humanistycznych, głównie w filozofii. W 2015 roku twórczość nurtu Geometrii Dyskursywnej określił jako tendencje interdyskursywne, na pograniczu wielu dyskursów.
Od roku 2011 prof. W. Łuczaj zorganizował kilka międzynarodowych wystaw, zestawiając lub przeciwstawiając sztuce konkretnej Geometrię Dyskursywną, w tym:
W latach 2012-2015 prof. W. Łuczaj skupił wokół siebie grupę doktorantów Instytutu Sztuk Pięknych Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach, m.in.:
których włączył do wspólnych projektów. Grupa ta została poszerzona o pracowników i absolwentów z różnych ośrodków akademickich w Polsce, w tym o:
oraz o artystów zagranicznych, wymienionych niżej.
Od roku 2015 organizuje cykliczne konferencje pod wspólnym tytułem „Geometria w dyskursie - dyskurs w geometrii”, poświęcone nowym tendencjom w obszarze sztuki wyrażanej językiem geometrii oraz rozpoznaniu wyzwań, jakie dla tej sztuki niosą aktualne przemiany społeczne, kulturowe, technologiczne i artystyczne. Dotychczas odbyły się cztery konferencje, w tym:
Początkowo Geometria Dyskursywna rozwijała się jako ruch europejski. Jednak aktywność artystyczna i kuratorska prof. W. Łuczaja stopniowo przyczyniła się do zwiększenia zasięgu oddziaływania Jego idei dyskursywności sztuki geometrycznej. W różnych częściach świata "odkryci" zostali artyści tworzący w duchu Geometrii Dyskursywnej, co pozwala Mu obecnie prowadzić projekty artystyczne o zasięgu globalnym.
Poniższa klasyfikacja obszarów działalności artystów z kręgu Geometrii Dyskursywnej wynika wprost z ich autorskich wypowiedzi oraz wieloletniego dorobku. Obszary te mieszczą się w ramach aktualnych dyskursów społecznych, humanistycznych i z obszaru nauk ścisłych. Przedstawiona lista artystów jest otwarta. Wielu z nich tworzy w więcej niż jednym wyszczególnionym obszarze tematycznym:
Międzynarodowa grupa artystów tworzących w obrębie Geometrii Dyskursywnej nie formułuje wspólnego programu. Impulsem do grupowych wystąpień jest zbieżność dotychczasowych doświadczeń twórczych, sytuujących się zarówno na granicach Geometrii Dyskursywnej oraz tradycji sztuki konkretnej, konstruktywistycznej, hard edge, minimal art, op-art, non-objective art, i innych tendencji geometrycznych, jak też na styku sztuki i dizajnu, w obszarach mapowania i wizualizacji danych.
Góra strony